1. انتخاب مواد: بنیاد
انواع خاک رس:
خاک رس سفالی: متخلخل و در دمای پایین تر (900-1100 درجه) ، ایده آل برای طرح های روستایی.
خاک رس سنگی: متراکم تر و در دمای بالاتر (1،200-1300 درجه) ، برای استفاده روزانه با دوام.
خاک رس چینی: خاک رس کائولین خالص با 1.300-1،400 درجه شلیک شد و در نتیجه فنجان های شفاف و ظریف.
مطلب: شن و ماسه یا گروگ (خاک رس از قبل) ممکن است برای کاهش انقباض و ترک خوردگی مخلوط شود.
2. شکل دادن به فنجان: تکنیک های تشکیل
ساخت دستی:
خرچنگ: خاک رس با دست شکل گرفته و اشکال ارگانیک و نامتقارن ایجاد می کند.
سیم پیچ: طناب های سفالی بلند انباشته و در فنجان ها صاف می شوند.
ساخت اسلب: ورق های سفالی رس بریده شده و به هم پیوسته اند.
چرخ پاتر:
از چرخ چرخان برای "پرتاب" فنجان های متقارن استفاده می شود. پاتر خاک رس را متمرکز می کند ، آن را باز می کند و دیوارها را بالا می برد تا شکل شکل بگیرد.
ریخته گری:
خاک رس مایع (لغزش) در قالب های گچ ریخته می شود و رطوبت را جذب می کند تا یک شکل فنجان تشکیل شود. ایده آل برای تولید انبوه.
3. خشک کردن: از بین بردن رطوبت
خشک کن: فنجان ها برای جلوگیری از پیچ و تاب به آرامی (1-3 روز) خشک می شوند.
مرحله چرمی:
در خشکی جزئی ، فنجان ها با استفاده از چاقوها یا دنده ها ، بریده می شوند (به عنوان مثال ، لبه های صاف کننده ، اضافه کردن دستگیره).
4. شلیک بیسک: شلیک اولین کوره
هدف: خاک رس را به حالت متخلخل و بادوام سخت می کند (بی نظیر).
درجه حرارت:
Earthenware: 900–1 ، 000 درجه
سنگی/چینی: 1،100-1300 درجه
نتیجه: فنجان سخت می شود اما بدون آنکه بچرخد و جاذب باشد.
5. لعاب: اضافه کردن رنگ و مهر و موم
انواع لعاب:
لعاب های شفاف: رنگ خاک رس طبیعی را برجسته کنید.
لعاب مات: رنگهای جامد را ارائه دهید (به عنوان مثال ، کبالت آبی ، سلادون).
اثرات ویژه: کرکل ، مات یا اتمام فلزی.
روشهای کاربردی:
غرق: غوطه ور کردن فنجان به لعاب.
مسواک زدن: طرح های پیچیده نقاشی دستی.
اسپری: برای حتی ، پوشش های درجه صنعتی.
6. شلیک نهایی: itrification
شلیک درجه حرارت بالا:
سنگی/پرسلن: 1،200-1،400 درجه ، ذوب لعاب را در یک سطح شیشه ای مانند.
Earthenware: 1 ، {1}}} - 1،100 درجه (لعاب های لعاب در دمای پایین).
انواع کوره:
کوره برقی: کنترل دقیق دما.
کوره گاز: برای اثرات لعاب منحصر به فرد ، جو را کاهش دهید.
کوره های چوبی: روش سنتی با استفاده از اتمام های روستایی ، خاکستر.
7. کنترل کیفیت و لمس های پایان
بازرسی: فنجان ها برای ترک ، نقص لعاب یا پیچ و تاب بررسی می شوند.
صیقل: لبه های خشن.
اضافات تزئینی:
نقاشی Overlaze: اضافه کردن برگهای طلا یا طرح های مینای دندان پس از شلیک.
لیزر: تکنیک مدرن برای الگوهای دقیق.
8. نوآوری های مدرن
چاپ سه بعدی: ایجاد اشکال فنجان پیچیده با رزین های سرامیکی.
شیوه های سازگار با محیط زیست: با استفاده از خاک رس بازیافت شده و لعاب های بدون سرب.
سرامیک هوشمند: جاسازی رنگدانه های حساس به دما برای لیوان های تغییر رنگ.
تغییرات فرهنگی
راکو ژاپنی: فنجان های دست شکل به سرعت شلیک شده و در نی خنک می شوند و لعاب های ترک خورده را تولید می کنند.
سلادون چینی: فنجان های کاهش یافته با رنگهای شبیه جید.
Talavera (مکزیک): فنجان های با رنگ روشن با استفاده از رنگدانه های معدنی.
پایان
ایجاد یک جام سرامیکی ترکیبی هماهنگ از هنر ، علم و سنت است. چه توسط دستان یک پاتر ساخته شود و چه در یک کارخانه تولید انبوه ، هر فنجان میراث تکنیک های هزاره قدیمی را در حالی که در آغوش نوآوری مدرن است ، حمل می کند. از خاک رس فروتن گرفته تا یک شاهکار کاربردی ، سفر یک فنجان سرامیکی گواهی بر خلاقیت و کاردستی انسان است.
